Mijn vorige ‘Van de redactie’ schoot bij een lezer in het verkeerde keelgat en leverde een heel boos mailtje op dat werd besloten met de mededeling dat de aanwezigheid van honden reden zou kunnen zijn om te stoppen met pelgrimeren. Oh nee, dat nooit, was mijn eerste gedachte toen ik dat las. Bovendien hoorde ik ooit een interview met Vincent Bijlo waarin hij vertelde wat hij deed met de scheld- en verwensingsmails die hij ontving. Hij beantwoordde ze en nodigde de schrijver daarbij uit om in gesprek te gaan. Zijn ervaring was dat dit vaak bijzonder mooie dialogen opleverde.
Mijn pelgrimsgevoel en de ervaring van Vincent Bijlo, die altijd in mijn achterhoofd is blijven hangen, combineerde ik in een mailtje waarin ik zei dat ik begreep dat schrijver geen hondenliefhebber is maar dat ik hoopte dat dit geen reden zou zijn om te stoppen met pelgrimeren. Temeer omdat in het overgrote deel van de herbergen honden niet welkom zijn.
Het mailtje dat volgde, was vriendelijk van toon en de mailwisseling eindigde ermee dat schrijver een volgende keer misschien wel hondenbrokjes in een zijvakje van diens rugzak zou stoppen voor het geval onze wegen kruisten op een volgende camino.
Dit verhaal heb ik al talloze malen gedeeld, omdat het precies is wat je met sociale media ook kunt doen. En dat ‘wat’ komt eigenlijk neer op pelgrimswaarden delen: ook al groet iemand je onderweg nog zo nors, groet vriendelijk terug. Misschien heeft de ander verdriet, zere voeten of andere lichamelijke of geestelijke pijn. Blijf openstaan voor de ander, want hoe mooi is het om, als je de kans krijgt, te zien wat aandacht en openheid teweeg kan brengen? Dat is toch het ultieme caminogevoel? En dat zomaar in het leven van alledag …
Ik deel dit verhaal ook hier, want zo’n ervaring gun ik iedereen.
Francine van den Bergh
Op de downloadpagina van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob zijn per land alle caminoroutes te downloaden tussen Sint Jacobiparochie en Santiago en ook alle andere Spaanse en Portugese camino’s. Bovendien zijn van vele camino’s ook bestanden te downloaden met alle informatie over overnachtingsplekken.
Om deze bestanden te gebruiken is tot nu toe altijd de app ‘Maps.me’ aangeraden: een gratis, goede en gemakkelijk te gebruiken app. Andere apps zijn zeker ook te gebruiken, hebben soms meer mogelijkheden maar kunnen ingewikkelder zijn in gebruik en zijn vaak niet gratis.
Binnen de codering van Maps.me is echter sinds twee maanden iets veranderd. Hierdoor is het niet meer mogelijk om de informatie van de overnachtingsplekken op een goede manier leesbaar te maken, en kun je vanuit de app ook niet meer met één klik bellen, mailen of de website bezoeken. Enige tijd was er hoop dat het een tijdelijke fout was van Maps.me, maar dat bleek helaas niet het geval. Het bleek ook niet mogelijk de bestanden zo aan te passen dat ze wel in het nieuwe Maps.me format pasten.
Gelukkig is er nu een heel goed alternatief gevonden voor ‘Maps.me’ namelijk: ‘Organic maps’.
‘Organic maps’ is enkele jaren geleden door de oprichter van (het verkochte) Maps.me afgesplitst en verder ontwikkeld. De huidige Maps.me gebruikers zullen dit direct merken; Organic maps ziet er voor een groot deel hetzelfde uit als het vertrouwde Maps.me en Organic maps gebruikt ook dezelfde kaarten van OpenStreetMap.
Organic maps is bovendien een open source programma dat door vele vrijwilligers over de hele wereld verder ontwikkeld wordt. Het is geheel gratis, zonder advertenties en zonder aanmelding.
Een ander voordeel is dat de ontwikkelaars maximaal inzetten op privacy, er zitten geen trackers in en er worden geen andere data uit je telefoon gehaald.
En last but not least: wie op dit moment de exacte eigenaar is van Maps.me is niet helemaal duidelijk, maar vermoedelijk is het een Russisch bedrijf. Voor mensen die op dit moment liever geen Russische bedrijven willen steunen kan dit een extra reden zijn om over te stappen.
Alles bij elkaar is dit reden genoeg om Organic maps aan te raden. De app is te downloaden via de playstore voor android toestellen en via de app store.
Via de knoppen hieronder vind je de downloadpagina van het Genootschap en meer informatie over Organic Maps.
Ton Janssen
Kom op 12 november naar de landelijke ledenbijeenkomst.
Wandelen door Den Haag, varen door de grachten of liever de Hofstad van boven zien. Of toch maar binnen zitten en luisteren en meezingen met Mike Boddé. Dit en nog veel meer kun je meemaken als je op 12 november naar de landelijke ledenbijeenkomst komt. Je wordt deze dag om 10.00 uur ontvangen in de historische Kloosterkerk op een van de mooiste pleinen van ons land: het Lange Voorhout, op loopafstand van het Centraal Station en gemakkelijk per tram bereikbaar van station Hollands Spoor.
Tijdens de bijeenkomst kun je je verdiepen in wat alcohol op de camino met je doet, meelopen met de Santiago students, een workshop schrijven of spiritualiteit volgen, leren hoe je je fiets het beste kunt inpakken, horen hoe het is om met je dochter of zoon de camino te lopen, wat er komt kijken bij hospitaleren of – alleen voor leden – meepraten op de algemene ledenvergadering in de King’s Ballroom, een van de mooiste zalen van Den Haag.
Thema van de dag is ‘Jacobus in Den Haag’. Je zult hem met het geboden programma zeker ontmoeten. Net als de vele mede-pelgrims, met wie je ervaringen uit kunt wisselen over eerdere en toekomstige camino’s. Dat kan bij de infomarkt, tijdens de lunch en het Pelgrimscafé.
Via de knop hieronder vind je meer informatie over het programma en het aanmeldformulier waarop je kunt aangeven welke programmaonderdelen je wilt bijwonen. Ook kun je aangeven of je gebruik wilt maken van de lunch. Die kost 10 euro.
Nadat je je hebt opgegeven, ontvang je een brief die tevens je toegangsbewijs is en waarop staat welke programmaonderdelen je volgt. Op de achterkant staat een kaartje waar de diverse accommodaties zich bevinden.
Geef je gauw op, vol is vol!
We hopen je op 12 november in Den Haag te mogen begroeten.
Ingeborg Schuitemaker
Secretaris regio Den Haag
Je fietst de camino’s alleen en wilt niet alleen asfalt zien. Die mooie kerk of dat museum lokt, je hebt honger of je voorraden zijn op. Waar laat je in zo’n geval je volgepakte (dure) fiets, zodat die er ook nog staat als je terugkomt?
Ik bond mijn Santos altijd aan een paal of een hek vast, waarbij ik er op lette dat het kettingslot ver boven de grond hing, zodat het lastiger is het door te knippen. Toch was ik er nooit helemaal gerust op. Ik weet nog dat ik in Troyes de kerk wilde bezichtigen. De enige plek waar mijn volgepakte fiets een beetje veilig stond, was vastgebonden aan een lantaarnpaal in het zicht van de kerk. Ik nam mijn voortas met waardevolle spullen mee en ook al vertelde ik mezelf dat niemand belangstelling had voor mijn vuile kleren, ik was blij dat hij er nog stond toen ik terugkwam. Ging ik eten in een restaurant dan zette ik mijn fiets zo neer dat ik er het zicht op had, eveneens met twee sloten vast.
Bij overnachtingen vroeg ik altijd eerst of er plek was voor de fiets en dan pas of er een kamer vrij was. 
Zo heeft mijn fiets gelogeerd naast fusten vol bier, in een hotelkamer, een oude garage, op mijn kamer, op een plaatsje achter het hotel met een zeil erover en in een middeleeuwse kelder. Mijn fiets heeft zelfs gelogeerd naast een grasmaaimachine van gemeentewerken. Ik was uitgenodigd bij kennissen, maar mijn Santos kon niet mee. Ik wilde hem niet op het marktplein aan een boom achterlaten. Uiteindelijk heb ik bij het gemeentehuis gevraagd of ik mijn fiets ergens veilig kon stallen. In de loods was wel plaats.
We willen graag van jullie weten waar jullie als alleenreizende fietsers de fiets laten als je wat wilt bezichtigen of overnachten. Mail je belevenissen via de knop hieronder naar de fietsredactie.
Ingeborg Schuitemaker
Op 8 oktober jl. vond in Haarlem de regiobijeenkomst van de regio Bollenstreek Rijnland plaats. Omdat de gastspreekster het op het laatste moment had laten afweten, verliep de bijeenkomst anders dan gepland, waardoor hij het karakter van een camino dicht benaderde. Dan lopen dingen immers ook vaak een beetje anders dan gepland…
Voorafgaand aan de pelgrimsparade vertelde Cees Haasnoot van de organiserende regio Den Haag hoe zeer het de moeite waard is om de najaarsbijeenkomst op zaterdag 12 november bij te wonen.
Zelf nam ik – in Haarlem woonachtig regiolid – de kans te baat om het betoog van Cees Haasnoot te ondersteunen met de meest recente Jacobsstaf (#135) met daarin een artikel over de najaarsbijeenkomst én het pelgrimsverhaal van Mike Boddé.
Daarna werd de pelgrimsparade geopend door voorzitter Willem de Jong, gevolgd door Robert Okhuysen, die enthousiast vertelde over zijn activiteiten met de werkgroep Pelgrimeren voor de Jeugd en de aanwezigen uitnodigde ook zelf in actie te komen. (Lees voor meer informatie de artikelen over Pelgrimeren voor de Jeugd in Jacobsstaf #134 en #135.) Tijdens de pelgrimsparade werden niet alleen ervaringsverhalen verteld, maar ook vragen gesteld en tijdens de borrel wisselden diverse aanwezigen gegevens uit.
Na de parade nam het zittende regiobestuur afscheid waarbij Willem het overlijden memoreerde van het derde bestuurslid Els Buts, dit voorjaar, en het bijzondere feit dat haar man (en voormalig bestuurslid) daarna haar werk als penningmeester voortzette. Als dank voor negen jaar voorzitterschap ontving Willem de zilveren Jacobsspeld, die hem namens het Genootschapsbestuur werd opgespeld door Lidwien Meijer.
Hierna werd het nieuwe bestuursteam voorgesteld, bestaande uit Robert Okhuysen, Ria Kauffman en Joke de Bakker.
Francine van den Bergh
Beschrijf in maximaal 2.000 woorden een onvergetelijke ervaring op de camino.
Heb je de camino naar Santiago de Compostela gelopen of gefietst? Dan ben je vast thuisgekomen met veel mooie verhalen. Doe mee aan de schrijfwedstrijd van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob en zet jouw onvergetelijke pelgrimservaring op papier.
Van mensen die de camino gelopen of gefietst hebben is bekend dat het vaak een diepe indruk bij hen nalaat. De schrijfwedstrijd heeft tot doel om die indrukken in literaire vorm vast te leggen. Tegelijkertijd: literatuur gaat over verbeelding; het verhaal hoeft daarom niet werkelijk te zijn gebeurd en het staat je vrij om elders gebeurde ervaringen in het verhaal over de camino te verwerken. Mits het geloofwaardig is.
Meedoen aan de wedstrijd staat open voor iedereen die de camino, de route naar Santiago de Compostela, heeft afgelegd en als bewijs daarvan een compostelaat (getuigschrift) kan laten zien. Ook mensen die een deel van de route hebben afgelegd en daarvan een bewijs kunnen laten zien (stempels, foto’s) kunnen een inzending insturen.
Je verhaal mag maximaal 2000 woorden zijn. Inzenden kan tot 31 december 2022. Een gevarieerd samengestelde, deskundige jury zal de inzendingen beoordelen. De winnaar van de schrijfwedstrijd ontvangt een prijs van € 2.000.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob organiseert deze schrijfwedstrijd voor pelgrimsverhalen over de camino in aansluiting op het onlangs gehouden International Literature Festival Utrecht (ILFU). Tijdens een van de programma-onderdelen stond (de filosofie achter) het lange-afstandwandelen en de pelgrimage centraal.
Meer informatie over deze schrijfwedstrijd vind je via de knop hieronder.
Wie denkt aan muziek en Santiago komt al gauw uit bij de Cantigas de Santa María en de Codex Calixtinus. Bij het beluisteren van de fonkelnieuwe cd Música para la catedral de Santiago waan je je soms in de Venetiaanse San Marco. Maar nee, dit is muziek van de Spaanse priester-componist José de Baquedano/Vaquedano, een kleine eeuw later.
Deze cd verscheen recentelijk (2022) op het Lauda-label en bevat diverse stukken die nooit eerder opgenomen werden.
José de Baquedano is afkomstig uit Puente la Reina en werd in 1681 door hofmedewerker Pedro Argüelles van Madrid naar Santiago gehaald, wat werd vergemakkelijkt door het feit dat Madrid onder de zeggenschap van de aartsbisschoppen van Santiago viel. Het daar geboden riante salaris van 800 ducaten doet denken aan vroege transferpraktijken.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: deze cd is ronduit schitterend en van een buitengewone kwaliteit, zowel qua uitvoering, inhoud als opname. (Bij kritische beluistering hoor je een enkele keer een wat strak geëdite inzet.) Het ensemble La Grande Chapelle, onder leiding van Albert Recasens, musiceert subliem en werpt daarmee een andere kijk op de muziek die toen in de kathedraal van Santiago heeft geklonken. De cd-opnamen vonden overigens plaats in Lissabon. Een informatief boekje completeert deze fraaie productie. Vijf sterren.
Ben van der Linden
Gebruik voor meer informatie en bestellen de knop hieronder.
Ik denk terug aan 1989. In dat jaar heb ik mij, na een zeer korte wandel-pelgrimage, bekeerd tot het Fietserschap.
Ik had een paar maanden onbetaald verlof genomen om als pelgrim vanuit mijn woonplaats Doetinchem naar Santiago te gaan wandelen. De reis mocht niet teveel gaan kosten en daarom had ik bovenop mijn nieuwe rugzak een klein tentje geladen plus toebehoren, zoals daar zijn: grondzeil, slaapmat, slaapzak, kussentje. Wist ik veel!
Op een mooie morgen in mei hees ik het hele zaakje op mijn schouders en vertrok. Op het einde van de straat begon ik al twijfels te krijgen … moest ik met dát gewicht naar Spanje gaan lopen? Ik vervolgde mijn tocht, eerst stevig doorstappend, vervolgens kalmer lopend en tenslotte sukkelend en steunend.
Ik bereikte ‘s-Heerenberg, via het Pieterpad zo’n veertien kilometer. Dáár besloot ik om eerst maar eens bij een kennis een bakje koffie te gaan drinken. Die kennis woonde niet ver van een bushalte vandaan, op de lijn Berg-Doetinchem. Aan zijn tafel hakte ik de knoop door … hij wist hoe laat de bus ging … om een uur of vier was ik weer thuis, zuchtend van opluchting.
Een uurtje later stond ik in de winkel van de Pedaleur, een bekende fietsenmaker. Daar bestelde ik mijn eerste echte reisfiets … Er zouden nog vele exemplaren volgen …
Na twee weken wachten kon ik opnieuw op stap, met een fonkelnieuwe Giant. Ik kon mijn geluk niet op, en ben meteen maar heen en weer gefietst, had immers tijd genoeg. Vanaf die meimaand zat/zit ik vrijwel elke dag wel in het zadel … Voor grote, lange tochten, maar met evenveel plezier voor ‘rondjes rond de kerk’.
Ik heb na die eerste fietstocht natuurlijk ook nog wel fiks gewandeld, maar nooit meer met een tentje.
PieterJozef van de Ven
Ultreia is een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Voor meer informatie en nieuws zie de website www.santiago.nl en de Facebookpagina, waar je ook tips en ervaringen kunt uitwisselen met andere pelgrims.
Redactie: José van der Haar en Francine van den Bergh
Redactieadviseur: Gabriel van de Luitgaarden
Tegenlezers: Ellen Eumelen en Janine Verhaaf
Verzending: Han Lasance
Deadline/publicatiedatum: Ultreia verschijnt rond de 20e van iedere maand. Wij zien jouw kopij graag voor de 15e tegemoet op ultreia@santiago.nl.
Aanwijzingen voor de auteur: Kopij mag maximaal 300 woorden bedragen in platte tekst (tekst zonder opmaak), bij voorkeur met een relevante foto/afbeelding (met bronvermelding) erbij. Wij gaan ervan uit dat wij deze foto dan vrij mogen gebruiken.
Foto’s: de afbeelding in deze Ultreia zijn aangeleverd door de auteurs van artikelen, afkomstig uit de mediabibliotheek van het Genootschap of gemaakt door Francine van den Bergh.
Vertrouwenspersoon: Het Genootschap heeft een vertrouwenspersoon die je kunt benaderen bij problemen, conflicten of een vertrouwelijk gesprek. Hier vind je meer informatie.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
IBAN: NL41INGB0005151146
