Ik heb me wel eens afgevraagd hoe de inwoners van de dorpjes en steden langs de camino’s ons zien. Zien zij ons, die bonte stroom pelgrims, wellicht als één ‘geheel’? Zien we er in hun ogen allemaal min of meer hetzelfde uit? Zoals wij wellicht kijken naar een veld klaprozen?
Wij pelgrims weten dat, meebewegend in die stroom, er uiteraard verschillen zijn. Elk mens is immers uniek. Maar wat ik zo geweldig vind is het ‘wij’-gevoel op de camino. Het maakt niet uit wat je hebt, wat je doet, wat je bezit; we zijn allemaal pelgrims.
Niemand is meer, niemand is minder.
Vrijheid, gelijkheid, broeder- én zusterschap.
Daar moest ik aan denken toen ik op een druk plein in Zwolle, in het volle zonlicht, in de buurt van een bankautomaat aangesproken werd door een oude man van buitenlandse afkomst. Hij begon met: “Niet bang zijn”. Vervolgens probeerde hij mij in moeilijk verstaanbaar Nederlands iets duidelijk te maken. Hij liet zijn portemonnee zien, haalde er geld uit en wees op de bankautomaat. Of ik hem kon helpen? Natuurlijk! Alhoewel ik op dat moment geen idee had waarmee. Het bleek dat hij geld wilde storten. Had ik nog nooit gedaan maar de aanwijzingen op het scherm waren gelukkig duidelijk. In een mum van tijd was het geld gestort. Hij draaide zich naar me om en wist niet hoe vaak hij me moest bedanken. Hij boog bijna… Toen liep hij weg. Mij totaal verbouwereerd achterlatend.
Wat heeft deze oude meneer meegemaakt dat hij het nodig vond om me eerst te zeggen dat ik niet bang hoefde te zijn? Waarom die enorme dankbaarheid voor dat hele kleine beetje hulp?
Ik ben naar hem op zoek gegaan op de markt. Toen ik hem vond heb ik hem gezegd: “Meneer, u heeft mij bedankt maar ik wil ú heel graag bedanken. Want u heeft mij net iets geleerd dat ik nog nooit eerder gedaan had. Dus heel veel dank daarvoor!” De lach die toen op zijn gezicht verscheen was fantastisch! Een lach die zijn ogen bereikte, gevuld mét eigenwaarde!
Niemand is minder, niemand is meer
Vrijheid, gelijkheid, broeder- én zusterschap!
Op ALLE paden die we dagelijks bewandelen.
José van der Haar
Redactrice Ultreia
Een nieuw Camino Cahier
Kruisende wegen: over de opkomst van nieuwe pelgrimspaden in Nederland
Geprikkeld door de coronapandemie ondernam de Camino Academie vanaf 2020 een verkennend onderzoeksproject naar nieuw opkomende pelgrimspaden in Nederland, naar pelgrimage dichtbij huis.
Welke waren er? Sinds wanneer bestaan ze? Wie zitten erachter? Wat is het profiel van de routes? Al snel bleek dat vóór corona tientallen pelgrimspaden in Nederland waren uitgezet en de lijst nog steeds groeit.
Paul Post analyseerde, mede op basis van dit Camino Academie project, uitgebreid de opkomst van deze nieuwe pelgrimspaden in Nederland. De ontwikkeling van de nieuwe pelgrimspaden plaatst Post op het kruispunt van wegen: de weg van de wandelcultuur en die van het pelgrimeren. In de recente pelgrimspaden ontmoeten die elkaar. Speciale plaatsen onderweg spelen daarbij een rol.
Naast een overzicht van de verschillende paden probeert hij aan te geven welke soorten paden het betreft. Vooral wil hij de opkomst ervan situeren in tijd, plaats en culturele, maatschappelijke, rituele en religieuze context. Dat levert een verrassend beeld op en een lijvige publicatie, uitgegeven onder de titel Camino Cahier 5. Kruisende wegen: over de opkomst van nieuwe pelgrimspaden in Nederland. Een veldverkenning (Camino Academie, Utrecht 2021).
Camino Cahier 5
Het Camino Cahier 5 is als PDF gratis te downloaden op de website van de Camino Academie (zie button). Tevens vindt u op die website meer informatie over de opzet van dit project en over de projectresultaten. De video-opnames van de introductiebijeenkomst, van de interviews met de routevertegenwoordigers en van de slotbijeenkomst vindt u op ons YouTube-kanaal.
Gelukkig zijn er, medio mei, weer pelgrims onderweg. De laatste twee weken toch nog vier mensen mogen ontvangen in de Refuge Nos Repos, terwijl wij nog in Nederland zijn en de herberg eigenlijk dicht is. Maar wat doe je als pelgrims je bellen? De telefoonverbinding kan erg slecht zijn als er met mobiel gebeld wordt vanaf het platteland naar mijn nummer in Frankrijk, dat doorgeschakeld is naar mijn huistelefoon in Nederland. Welnu, dan bel ik buurman Franco.
Zo ook op zondagmorgen. De telefoon gaat. Een krakende verbinding maar wel uit Frankrijk. De boodschap kwam verminkt door. Drie dames onderweg, maar waar ze waren en wanneer ze wilden komen overnachten werd niet duidelijk. Even later weer de telefoon. Nu luid en duidelijk verstaanbaar. VANDAAG wilden ze komen en ze waren op 12 km van het dorp! Dat riep spanning op. Franco bellen; gelukkig is hij thuis. “Komt goed René, ik maak alles in orde”.
Het huis en de refuge waren nog in de winterslaap. Alles moest nog worden opgestart; boiler, water elektriciteit, luchten, bedden gereed zetten etc. “René maak je geen zorgen, ik begin er onmiddellijk aan!”
En jawel, in de avond waren de dames geïnstalleerd. Ze hebben gedoucht, goed gegeten (zelf klaargemaakt), perfect geslapen en een hardgekookt eitje voor onderweg van Franco meegekregen (dat doen we voor iedere pelgrim) en er was een donativo achtergelaten. Deze dames waren erg content dat ze een warme douche, warm bed en een zeer warm welkom van Franco hadden gekregen. En ja, ze waren dankbaar dat er voor hen zoveel moeite gedaan was.
En wij thuis waren dankbaar en blij dat dit alles mede mogelijk wordt gemaakt door allen die ons werk steunen; zowel financieel als met hun eigen inzet als hospitalero! Dus, de herberg functioneert weer. En Franco de buurman is de hospitalero van dienst totdat wij eind mei, gevaccineerd, ernaartoe gaan!
Wetende dat René Henrichs in mei naar zijn herberg zou vertrekken hebben wij, redactie, hem gevraagd verslag te doen van de ervaringen van de lokale bevolking tijdens corona en van zijn reis. Hier volgt zijn verslag.
In ‘ons’ dorp heeft COVID-19 ertoe geleid dat de plaatselijke winkel en het café zijn gesloten. Zij kregen geen steun van de overheid. Ook de plaatselijke B&B ‘Inattendue’ heeft zijn deuren gesloten bij gebrek aan toeristen en pelgrims.
De mensen op het platteland waren blij dat ze in deze coronaperiode op het platteland woonden en niet in de drukte van een stad. Het gaf ze een extra beschermd gevoel. Wel erg jammer vonden ze de invoering van de lockdown en het verbod om te reizen, dat streng werd gehandhaafd. Gelukkig konden de mensen wel buiten hun land bewerken en/of de hond uitlaten. Op het platteland wonen heeft zo zijn voordelen.
Op onze heenreis, 26 mei, was het een heel stuk rustiger op de autowegen. Wat ook opviel, maar dat is meer een gevolg van de milieumaatregelen, is de toegenomen drukte op de rondwegen om Parijs. De autoclassificatie dwingt meer mensen met hun vervuilende auto’s rond Parijs te rijden. Diesels en oude auto’s met flinke uitstoot mogen Parijs niet meer in. Dus Nederlandse automobilisten, let er op dat u een nummer aanvraagt voor uw auto.
De pelgrims trokken er al weer meer op uit. Meer en meer met eigen tentje vanwege corona. Men rekende niet snel op onderdak. Tijdens ons verblijf vanaf 26 mei maakten we mee dat de restaurants in de omgeving op het terras weer meer mensen mochten ontvangen en een week later mochten er ook weer meer mensen de restaurants binnen. En dat was te zien! Massaal stroomden de mensen weer de restaurants binnen in de middaguren om er te lunchen.
De streek bruist weer!
En zelf? Er was genoeg te doen; lekker druk geweest met onderhoud, waaronder het maaien van het gras dat een meter hoog stond! Met hulp van buurman Franco (op de foto aan het werk) en een vriendin is het nu weer een mooi strak veld, waar de tentjes van de pelgrims weer opgezet kunnen worden.
De paden van de camino’s voeren je door schitterend natuurgebied, verstilde dorpjes, langs kloosters, kerken en door eeuwenoude steden met vele bezienswaardigheden. Soms heb je tijd om ergens iets langer te blijven, om de cultuur op te snuiven, je te verdiepen in de historie die een plaats rijk is en een aantal monumentale gebouwen te bezoeken. Als dat qua planning niet mogelijk is ontstaat vaak het verlangen om deze plek later nog eens te bezoeken…
Wie de Via Podiensis is gegaan, van Le Puy-en-Velay naar Saint-Jean-Pied-de-Port, zal al snel terugdenken aan Conques en Rocamadour met hun eeuwenoude cultuur en bijzondere abdijen. Plaatsen die reeds beschreven zijn in de Codex Calextinus uit de twaalfde eeuw. In de uitgave van de vernieuwde pelgrimsgids, die wij als werkgroep uitgeven, speelt de abdij van Conques ook een belangrijke rol.
Onze eerstvolgende excursiereis is een uitgelezen mogelijkheid om kennis te maken met de geschiedenis en cultuur van deze steden en abdijen.
Zesdaagse excursiereis 20 t/m 25 oktober
Tijdens deze reis worden diverse unieke stadjes en gebieden gelegen aan de Via Podiensis bezocht. Conques, Rocamadour, Aubrac, Figeac, Saint-Cirq-Lapopie en Cahors zijn vanzelfsprekend opgenomen in het programma.
Minstens zo bijzonder zijn de eeuwenoude overnachtingslocaties. In Conques bijvoorbeeld zijn de Norbertijnen in de Abdij van Conques onze gastheren.Met hen mogen we ook de Getijden meebeleven en de mis bijwonen.
Uitgebreide informatie
Voor meer informatie, inclusief het volledige programma en de prijs van deze boeiende excursiereis, kun je op de button ‘Programma excursiereis Conques’ klikken.
Wil je je aanmelden voor deze reis? Of heb je nog aanvullende vragen? Stuur ons dan, rechtstreeks via de button 📧, een e-mail. Aanmelden kan nog tot en met 30 juni. Het aantal plaatsen is beperkt dus wacht met aanmelden niet tot ‘later’…
Het Jabikspad, daar helemaal in het noorden van Friesland is een mooi begin voor de tocht naar Santiago. Voor mij was het hét eindpunt van mijn terugweg op de Santiago route vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port naar het noorden. Het werd een heel bijzonder eindpunt.
In een aantal trips fietste ik vanaf de Pyreneeën door Frankrijk, België en ons land naar het noorden en kwam daar aan in Sint Jacobiparochie. Ik had mij goed voorbereid en wist van een nieuwe mogelijkheid, namelijk om te overnachten in De Groate Kerk van dat eindpunt.
In die grote kerkzaal zijn sinds 1 mei 2021 een viertal eenvoudige slaapplaatsen ingericht voor pelgrims op de route. Wat een belevenis. De kerk uit 1844 is schitterend gerestaureerd, alles ziet er even mooi uit. Je moet je wel aanmelden om daar te kunnen overnachten en dan wordt je opgewacht door één van de mensen van de Stichting.
Een hoekje in de Groate Kerk met een paar veldbedden, kerkbanken op de achtergrond. Ik heb er goed geslapen.
Het is een belevenis te overnachten in zo’n kerkzaal, zo’n grote ruimte; je moet geen ruimtevrees hebben.
Het is net als in de middeleeuwen toen pelgrims konden overnachten in kerken en dat kan in Friesland nu weer, ook in andere plaatsen, in meer dan een 20-tal kerken daar in Friesland. Er is een lijst beschikbaar. De meeste kerken zijn eigendom van de Stichting Alde Fryske Tsjerken. Een goede ingang naar verdere informatie is ‘Santiago aan het Wad’. Er is ook een mooie folder: ‘Refugio’s in Friese Kerken’ (zie buttons).
Wiep & Durkje Koehoorn verslaafd aan pelgrimsroutes
In het Pinksterweekend van 2005 maakten Wiep & Durkje Koehoorn hun eerste kilometers op het Jabikspaad naar Santiago de Compostela. Het begin van een gezamenlijke passie. De fysieke inspanning en de bijzondere ontmoetingen met pelgrims spreken hen aan. Ook de persoonlijke verdieping in hun leven en in hun huwelijk doet goed.
Ooit kochten ze de wandelgids van het Jabikspaad, de pelgrimsroute van Sint Jacobiparochie naar Hasselt. Durkje: “In het Pinksterweekend 2005 hebben wij een begin gemaakt. Dat het ons zo goed zou bevallen hadden we nooit gedacht.”
In 156 dagen pelgrimeerden ze naar Santiago. Wiep: “De route vanuit Sint Jacobiparochie is 3.366 kilometer.” Later hebben ze ook via andere routes Santiago bereikt.
“Maar de reis zelf is voor ons altijd het doel. Het is natuurlijk mooi als je in Santiago de Compostela aankomt, maar het is ook op een bepaalde manier een teleurstelling, want je bent dan je doel kwijt. Voor de meeste mensen is het onderweg zijn dan ook het mooiste. De goede gesprekken met andere pelgrims, de innerlijke reis naar jezelf en de zoektocht naar onszelf als echtpaar.”
Verslaggeefster Froukje Sijtsma (Omrop Fryslân) wandelde met Wiep & Durkje en maakte een radioverslag, dat je kunt beluisteren via onderstaande button.
Uit dank voor alle gastvrijheid die ze onderweg ontvangen – om iets terug te geven – hebben ze hun ‘Refugio Ultreia Feinsum’ gebouwd aan het Jabikspaad.
Wiep: “Dat was een droom die uitkwam. Onze dominee heeft onze refugio ingezegend, met de wens dat de pelgrims die bij ons overnachten een goed verblijf en een veilige reis naar Santiago de Compostela mogen hebben. Dat was voor ons bijzonder.”
Durkje: “Het pelgrimsleven is alle dagen in ons leven. Als we zelf niet onderweg zijn, ontvangen we pelgrims thuis. Het pelgrimeren blijft in ons hart.”
Vrijwilligers gezocht voor het pelgrimsbureau in Santiago
Het pelgrimsbureau in Santiago heeft op 15 juni jl. de deuren weer geopend voor vrijwilligers. Als vrijwilliger in het pelgrimsbureau krijg je een plek achter onderstaande balie en verwelkom je de vele pelgrims die hun tocht naar Santiago de Compostela volbracht hebben en graag een compostela willen ontvangen. Na de controle op juistheid van de stempels in hun paspoort schrijf je de compostela voor hen uit.
Is een plek achter deze balie iets voor jou?
De overhandiging van de compostela, met uiteraard de daarbij behorende felicitatie, is altijd een bijzonder moment voor elke pelgrim. Een moment waarvan je, als vrijwilliger, dagelijks vele keren getuige van mag zijn.
Ben jij 15 dagen aaneengesloten beschikbaar, heb je een klantvriendelijke instelling, spreek jij je talen, (Spaans is een pré) en weet je ook bij lange wachtrijen de rust te bewaren om elke pelgrim je volle aandacht te geven? Meld je dan aan via onderstaande button met de tekst: ‘Inschrijfformulier’. Als je nog niet eerder in het pelgrimsbureau gewerkt hebt voeg dan ook een kort cv en een (pas)foto toe.
Eerst nog wat meer informatie? Klik dan op één van de andere twee buttons. Wellicht overbodig om te melden maar vanzelfsprekend wordt er gezorgd voor huisvesting.
Peter Hesseling
Voorzitter Genootschap van Sint Jacob
Sommige (fiets)pelgrims vinden het maar niets, op een e-bike de camino fietsen. Maar wat als je de tocht niet (meer) kunt volbrengen op een gewone fiets? De fietsredactie deed een oproep om ervaringen te delen. Riekie Stam gaf hieraan gehoor.
Riekie (toen 62) ging in 2013 op weg, samen met haar man. Hij fietste de camino in 2011 met een vriend en wilde deze geweldige ervaring ook delen met zijn vrouw. Riekie zag er ontzettend tegenop om te fietsen in de bergen en zo ontstond het idee dat Riekie op de e-bike en haar man op de gewone fiets zou gaan.
Zij kozen voor de route ‘Langs oude wegen’. Zij hadden een complete kampeeruitrusting bij zich maar moesten soms toch overnachten in een hostel, omdat er in de nabijheid geen camping was of ze de camping gesloten aantroffen. Haar man, op zijn gewone fiets, bepaalde meestal het fietstempo.
Het was even plannen en uitproberen hoe ver je kunt fietsen op je e-bike met een volle accu. Wat natuurlijk afhankelijk is van het terrein en je conditie, én van de manier waarop je trapondersteuning inzet; zoveel mogelijk de ecostand gebruiken en de sportmodus alleen waar het echt moet. Een krachtige accu is aan te raden (400/500 watt), maar het blijft van belang om voldoende getraind op pad te gaan. Met een volle accu is 150 km in voornamelijk vlak terrein haalbaar, in heuvels en bergen is dat rond de 75 km.
Voor Riekie en haar man is het een fantastische ervaring geweest, die voor haar alleen mogelijk was met een e-bike. Zij heeft na de eerste camino nog diverse grote tochten met haar man gemaakt. Helaas is haar man twee jaar geleden onverwachts overleden.
Riekie Stam: “Ik ben zo ontzettend dankbaar dat we dit nog samen hebben mogen beleven en dat alles dankzij de e-bike.”
Reageren op deze ervaringen? Wij zien jouw e-mail (zie button) met interesse tegemoet!
De afgelopen periode heeft de werkgroep Hospitaleren Roncesvalles de hospitaleros, die soms al bepakt en bezakt klaar stonden om naar Roncevalles te vertrekken, vaak moeten teleurstellen. Hun veiligheid kon niet worden gewaarborgd; de herberg in Roncesvalles ging op slot.
“Elk lichtpuntje gaf ons hoop. Om vervolgens weer direct de kop te worden ingedrukt vanwege corona”, aldus Henk Trimbach, de voorzitter van de werkgroep.
Ondanks alle regels en maatregelen groeide het aantal pelgrims, die in Roncesvalles wilden overnachten, tot zo’n 10 tot 20 per dag. Zij werden gastvrij opgevangen in de slaapvertrekken van het hotel La Posada de Roncesvalles.
De werkgroep heeft frequent contact onderhouden met het bestuur van het Klooster. Gezien de versoepelingen van de landelijke maatregelen en de doorgevoerde veiligheidsmaatregelen binnen het Klooster is, onder voorwaarden, besloten open te gaan op 25 juni a.s. De voorwaarden waaraan de hospitaleros moeten voldoen zijn: a) bij voorkeur de volledige vaccinatie hebben gehad of een actuele negatieve testuitslag kunnen overhandigen en b) dat zij zich houden aan de door het Klooster ingevoerde veiligheidsmaatregelen.
Op 21 juni wordt begonnen met de opbouw, schoonmaak, het in orde maken van alle slaapvertrekken, het regelen van technische en praktische zaken etc. zodat op 25 juni de eerste groep hospitaleros direct aan de slag kan.
De werkgroep Hospitaleren Roncesvalles zal uiteraard de start van het ‘nieuwe hospitaleren’ sterk monitoren en, waar nodig, direct bijsturen.
En de hospitaleros? Die zijn bijna niet meer te houden, zo razend enthousiast zijn ze om weer aan de slag te gaan en de pelgrims onvergetelijke momenten te bezorgen.
En tot slot kregen we het geweldig leuke bericht dat in het Klooster een gejuich is opgegaan toen zij hoorden dat wij weer in aantocht zijn.
Peter Stoks
Namens de werkgroep Hospitaleren in Roncesvalles
De vernieuwde werkgroep spiritualiteit (in juli 2020 als nieuw team opgestart) heeft ruimte voor een enthousiaste secretaris en een creatieve communicatiespecialist.
Heb jij ervaring in één van deze vakgebieden? Dan zijn wij op zoek naar jou! Het is fijn als je gevoel hebt bij het onderwerp spiritualiteit, maar geen must. Bovenal zoeken wij twee plezierig collega’s die ons team komen versterken.
Wij willen samen met jullie nieuwe richting geven aan het thema spiritualiteit en de activiteiten van onze werkgroep. Want spiritualiteit is deels een beladen woord en, door veelvuldig gebruik, soms een containerbegrip geworden. Dat vinden wij als werkgroep jammer. Wat ons betreft gaat het over verbinden. En dat doe je in eerste instantie met jezelf. Op jouw camino van het leven.
Ons doel is om onze leden op een actieve manier support te geven. Daarbij willen we meer zichtbaar zijn en op een laagdrempelige manier andere werkgroepen en regio’s ondersteunen. De podcast van ons teamlid Johanna is hiervan een mooi voorbeeld.
Heb jij interesse in één van deze vacatures? Aarzel niet en stuur een e-mail met een beknopt cv aan Alex Hartman Kok (zie button: e-mail). Vanzelfsprekend kun je ons ook een e-mail sturen als je nog vragen hebt of meer informatie wenst.
Alvast welkom namens
Anne-Marie (workshop specialist)
Johanna (extern verkenner|podcast)
Alex (voorzitter)
De teksten voor de nieuwe uitgave van de Gids voor de Pelgrim zijn helemaal klaar. Nu ligt de focus van de redactie volledig op het optimaal samenvoegen van tekst en beeldmateriaal, zodat het een plezierig leesbaar én rijkelijk gevulde (illustraties, kaarten en foto’s) Gids voor de Pelgrim wordt.
Dat ‘puntje op de i’ heeft helaas wel wat meer voeten in de aarde dan aanvankelijk ingeschat was. Ter illustratie; in deze Gids willen we ook een aantal actuele foto’s meenemen, zoals beeldmateriaal van de onlangs gerestaureerde Portico de la Gloria van de kathedraal in Santiago. Alle wegen worden bewandeld, met ondersteuning van het bestuur, om ook dit actuele beeldmateriaal in de Gids voor Pelgrim te kunnen opnemen.
Verschijningsdatum
Deze stond gepland op de naamdag van Jacobus, 25 juli, maar op dit moment is het onzeker of we die deadline gaan realiseren. Zodra hierover duidelijkheid is informeren we per e-mail direct de ruim 700 geïnteresseerden die zich al hebben aangemeld voor de Gids.
Voorverkoopactie
De mogelijke vertraging betekent wél dat je nog steeds gebruik kunt maken van de voorverkoopactie. Om je te verzekeren van een exemplaar, voor de scherpe prijs van € 19,50 (excl. verzendkosten), hoef je ons alleen maar een e-mail te sturen via de button: Ja, ik heb interesse in de Gids van de Pelgrim.
Nu de Pelgrimshoeve Kafarnaüm na de corona-sluiting weer geopend is, bestaat de mogelijkheid ook weer om vier dagen op de hoeve te verblijven en de omgeving te verkennen. In 2019 is het startschot gegeven voor een mini-pelgrimage rondom Vessem. In 2020 is de route herzien en opnieuw beschreven.
Er zijn vier wandelingen uitgezet van 15 tot 25 km: de Merenroute (richting Wintelre), de Heideroute (richting Middelbeers), de Stroom- en Bosroute (richting Duizel/Knegsel) en de Verstillingsroute (richting Netersel).
Wandelaars worden uitgenodigd om, individueel of in kleine groepjes, voor vier dagen naar Vessem te komen. Men kan drie of meer nachten, van dinsdag t/m zondag, op de gebruikelijke voorwaarden op de Pelgrimshoeve verblijven. We hebben het een mini-pelgrimage genoemd, omdat men zich vier dagen kan terugtrekken uit de hectiek van het dagelijks leven op een plek die uitnodigt om tot innerlijke rust te komen.
“Door te lopen ontmoet ik je elke keer opnieuw, mijn beste reisgenoot”
Tagore
De wandelingen staan uitgebreid beschreven in het boekje dat te koop is op de Pelgrimshoeve. Maar daarnaast staat er ook veel informatie in over de streek waar doorheen gewandeld wordt; de natuur en cultuur van het land van de acht zaligheden. Ook zijn er vragen in opgenomen, waarmee de wandelaar zijn/haar mini-pelgrimage verdieping kan geven.
Voor meer informatie over de minipelgrimage, de routes en boekingsmogelijkheden: klik op onderstaande buttons.
Zes uur ‘s avonds, 29 september 2020. Met de hulp van onze zoon en zwager hadden we de verhuiswagen tot de nok toe volgeladen. Vroeg in de ochtend, op 30 september, vertrokken we met onze meest dierbare bezittingen naar de herberg in Boadilla del Camino, die we in juli 2020 gekocht hadden.
Het idee om een herberg aan de Camino Francés te kopen was pas een jaar daarvoor bij ons opgekomen, omdat wij de sfeer op de camino zo ontzettend bijzonder vinden. Wij zijn er kennelijk het stel niet naar om wensen lang te koesteren, we zetten ze direct om in daden!
In de herberg wachtte ons nog een flinke schoonmaak-, verf- en verbouwklus. Gaandeweg kwamen we erachter dat er toch wel ietsjes meer aan de herberg moest gebeuren en dat de voorgenomen openingsdatum van 15 november 2020 iets te rooskleurig was ingeschat. Diverse dorpelingen, van het 120 inwoners tellende dorp, boden ons spontaan hun hulp aan. Zo konden we in de wintermaanden onze auto in de garage van de oom van de burgemeester zetten. En kwam Pepe af en toe langs om ons verse eieren, geitenmelk of biologische speltbloem te brengen.
Met de herbergvergunning, die we hadden overgenomen, mochten we alleen de pelgrims die bij ons overnachten eten en drinken aanbieden. Om passerende pelgrims én, niet te vergeten, de vriendelijke lokale bevolking ook van onze pannenkoeken, zelfgemaakte ijsthee en gebak te kunnen laten genieten hebben we een barvergunning aangevraagd én gekregen.
Inmiddels is het 10 juni 2021 en is eindelijk de stroom met pelgrims enigszins op gang gekomen. We krijgen lieve reacties van diegenen die hier hebben gegeten en geslapen. Het voelt goed om de pelgrims een gezonde en voedzame avondmaaltijd en een goede nachtrust te mogen bieden!
Misschien zien we jou ook binnenkort op jouw camino-avontuur. Graag tot ziens!
Arno Neeleman & Carola Hoogeveen – Juntos Albergue de peregrinos
Een van de pareltjes op onze website is de rubriek Jacobalia. Dit is een digitale verzameling van alles wat in Nederland, in het verleden of heden, in relatie staat met Sint Jacobus en de bedevaart naar Santiago. Al snel wordt dan gedacht aan kerken, beelden, gevelstenen, prenten etc. maar er zijn ongelofelijk veel meer verrassende items waarop een link naar Sint Jacobus te vinden is. Zoals in Sneek…
De wisselprijs van de Elfstedentocht: in de rand van de schaal zijn de wapens van de elf Friese Steden gegraveerd. In het midden van de schaal het wapen van de Familie Mulier; drie zilveren Sint Jacobsschelpen op een rode achtergrond.
Sinds 1989 heeft de werkgroep Geschiedenis en Cultuur deze verzameling opgebouwd. Inmiddels staat de teller van deze verzameling op ruim 1.300. Met de verhuizing van de jacobalia naar de nieuwe website heeft Wolter van der Zweerde, beheerder van de rubriek Jacobalia, samen met de bouwers van de website een puik stuk werk afgeleverd waarbij gebruiksvriendelijkheid hét uitgangspunt was.
Snel en makkelijk
Binnen de rubriek Jacobalia kun je nu op regio, provincie of plaats zoeken. Je vindt dan de opsomming van de daar gevonden jacobalia. Als er meerdere jacobalia op die locatie aanwezig zijn dan is het overzicht direct op te vragen via de link ‘groepering’ (in de detaillijst onderaan de pagina).
Per item niet alleen achtergrondinformatie maar ook linkjes naar bijvoorbeeld publicaties over dit item, andere internetpagina’s, Wikipedia etc.
Weet jij welke én hoeveel jacobalia er aanwezig zijn in jouw woonplaats?
Kijk eens op de webpagina Jacobelia (button: Lijst Jacobalia). Mocht je een item missen of aanvullende informatie hebben, stuur ons dan een e-mail (button: Webpagina Jacobalia).
Alleen samen kunnen we realiseren dat de digitale verzameling Nederlandse Jacobalia actueel blijft.
De ingang tot de webpagina Jacobalia is te vinden op onze website in het menu onder de kop ‘over ons’.
Al vele jaren zijn op de website van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob jacobalia vermeld. Inmiddels een respectabele 1.300 stuks. Dat is veel maar, zo blijkt uit de praktijk, nog lang niet volledig. Want tijdens bijvoorbeeld restauratie-, graafwerkzaamheden etc. worden er nog steeds jacobalia gevonden. Ook ontvangen wij regelmatig e-mails van oplettende wandelaars die bijvoorbeeld een Sint Jacobsschelp in een gevel hebben ontdekt.
Detail van een recent gevonden icoon te Rolde
En dan begint het speurwerk. Het internet wordt afgestruind, digitale stadsarchieven geraadpleegd etc. om de geschiedenis te achterhalen van dat intrigerende item. Om dan, met grote voldoening, de gevonden geschiedenis bij de foto op de website van het Genootschap te plaatsen.
Ook komt er, door de voortschrijdende digitalisering van archieven en collecties van musea, steeds meer informatie beschikbaar waardoor soms nieuwe jacobalia opduiken en bestaande beschrijvingen op onze website geactualiseerd kunnen worden.
Na bijna tien jaar vol passie de rubriek Jacobalia te hebben uitgebreid heeft Wolter van der Zweerde aangegeven dat hij dit jaar stopt als beheerder. Wij gaan Wolter enorm missen.
Het takenpakket van beheerder leent zich ervoor om te verdelen over een klein groepje mensen. Onderling kan afgestemd worden wie op dat moment tijd heeft om één of meerdere items op te pakken.
Heb jij enige ervaring met onderzoek (vooral op internet), enige vaardigheid met tekstverwerking en een basale kennis van een spreadsheet (zoals Excel)? Aarzel dan niet om je aan te melden voor deze boeiende vacature. De taken kunnen thuis, achter je eigen computer, worden uitgevoerd. Vanzelfsprekend helpt Wolter van der Zweerde je op weg en kun je op ondersteuning rekenen van het websiteteam.
Voor vragen over het takenpakket of je spontane aanmelding kun je onderstaande button gebruiken (E-mail aan Jacobalia). Wij kijken uit naar jouw reactie!
Met hun blik op de horizon liepen zij die straal voorbij
Na terugkomst van onze pelgrimstochten heeft ieder van ons tijd nodig om alles te verwerken. Ik doe dat door middel van pen en penseeltekeningen in zwart-wit met veel contrast om de camino recht te doen.
Na veel verschillende camino’s, o.a. van Mierlo-Hout naar Santiago de Compostela, ben ik na elke tocht doorgelopen naar Finisterre en Muxia. In 2019 heb ik de Via Francigena vanuit Canterbury gelopen en ook hiervan zijn enkele werken in de serie opgenomen.
De serie is al op verschillende plaatsen geëxposeerd maar de mooiste voor mij was in 2014 in de Sint-Lambertuskerk in Helmond. Lambertus in de Lambertuskerk, mijn camino kwam eindelijk thuis.
Van 10 juni tot 23 augustus heb ik weer een expositie van mijn pelgrimswerken in de Kunstzaal in Mierlo. Hierin zijn ook nieuwe werken opgenomen van mijn tocht van Canterbury naar Rome in 2019.
Mochten pelgrims een toelichting willen tijdens hun bezoek, stuur mij dan een berichtje. Dan zal ik ervoor zorgen dat ik er ook ben.
Het informatiecentrum Utrecht van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob zoekt vrijwilligers voor het geven van voorlichting.
Voor deze leuke taak zoeken we mensen die lid zijn van het Genootschap, recentelijk de camino hebben gelopen of gefietst, woonachtig zijn in de omgeving van Utrecht en op de donderdagmiddag eens in de veertien dagen van 14.00 uur tot 16.00 uur informatie willen geven aan toekomstige pelgrims.
Ook op zaterdag, elke tweede en vierde zaterdag van de maand, van 11.00 tot 15.00 uur worden informanten gevraagd.
Ben jij geïnteresseerd en/of wil je eerst wat meer informatie? Stuur ons dan een e-mail. Hiervoor kun je de onderstaande button gebruiken. Wij kijken uit naar jouw reactie!
Mariet van der Burgt
Coördinator werkgroep Informanten
Utrecht
Camino NL heeft niet stilgezeten en een paar boeiende nieuwe afleveringen gemaakt:
Esther Kluver is van beroep planner en ging, geheel in stijl, met een van dag tot dag uitgewerkte planning op weg naar Santiago;
IT-er Gerald Kersjes, die overwerkt was geraakt omdat hij jarenlang veel te lang achter zijn beeldscherm had gezeten, nam op camino een uitvoerige to-do-lijst mee. Om onderweg een beetje overzicht te houden had hij die doelen in 7 rubrieken ondergebracht.
En verder vind je dit keer in de podcast een vraag van de werkgroep Spiritualiteit van ons Genootschap van Sint Jacob plus een korte dienstmededeling.
Camino NL is te beluisteren via Spotify, Apple podcast en via camino.buzzsprout.com en via de website van ons Genootschap (klik op buttons).
Heb jij de wandelschoenen aangedaan en ben je vertrokken naar Santiago? Hoe is jouw reis verlopen? Zijn er tips & tricks die je wilt delen? Of ben jij in Nederland gaan wandelen of fietsen? Hoe is dat bevallen?
Zoals altijd kijken wij weer uit naar jullie berichten over activiteiten, belevenissen, ervaringen, bijzondere verhalen etc.
Ultreia is een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Voor meer informatie en nieuws zie de website www.santiago.nl en de Facebookpagina, waar je ook tips en ervaringen kunt uitwisselen met andere pelgrims.
Redactie: José van der Haar en Francine van den Bergh Redactieadviseur: Julie Merks Tegenlezers: Ellen Eumelen en Janine Verhaaf Verzending: Han Lasance
Deadline/publicatiedatum: Ultreia verschijnt rond de 20e van iedere maand. Wij zien jouw kopij graag voor de 15e tegemoet op ultreia@santiago.nl.
Aanwijzingen voor de auteur: Kopij mag maximaal 300 woorden bedragen in platte tekst (tekst zonder opmaak), bij voorkeur met een relevante foto/afbeelding (met bronvermelding) erbij. Wij gaan ervan uit dat wij deze foto dan vrij mogen gebruiken.
Foto’s: Voor deze Ultreia is ook gebruik gemaakt van foto’s uit de collectie van José van der Haar.
Vertrouwenspersoon: Het Genootschap heeft twee vertrouwenspersonen die je kunt benaderen bij problemen, conflicten of een vertrouwelijk gesprek. Hier vind je meer informatie.
Laden...
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.OkPrivacy verklaring