In de jaren twintig van de 20e eeuw bestond in Egchel de behoefte aan een eigen parochiekerk, die vooral werd gevoeld, omdat de school (die destijds ook door de parochie werd georganiseerd) naar de mening van een aantal inwoners te ver weg lag. De bisschop was echter van mening, dat een parochie niet levensvatbaar was en gaf geen toestemming voor de stichting. Na de oorlog waren de kerken in de omgeving echter te klein aan het worden. In 1946 werd het rectoraat gesticht en kreeg als naam Jacobus de Meerdere, als eerbetoon aan kapelaan Jac. Naus. Deze kapelaan was in Egchel geboren en getogen en speelde een belangrijke rol in het verzet, maar werd in 1944 gearresteerd en overleed in Bergen-Belsen. Direct werd een architect aangezocht en J. Franssen werd benoemd. In 1947 werd met de bouw begonnen. In 1948 werd de eerste steen van de kerk door mgr. Lemmens gelegd en in hetzelfde jaar werd de kerk in gebruik genomen. De school was toen al klaar en in gebruik. In 1951 had het rectoraat reeds het recht van dopen en begraven, nu kreeg Egchel tevens het recht van trouwen, zonder echter tot parochie te worden verheven. De kerk werd aan de rand van het dorp gebouwd. Er werd rekening gehouden met een uitbreiding in deze richting. Maar toen men tot uitbreiding wilde overgaan, werd door de Rijksoverheid besloten de kleine kernen niet te laten groeien, zodat de verwachte uitbreiding niet werd gerealiseerd. Hierdoor ziet de kerk nog steeds met de ingangszijde uit over weiden en akkers.