Bedevaarten vormen een bijzonder verschijnsel van uiterlijk geloofsleven. Nergens, behalve in een deel der Nederlanden en in enkele Zwitserse streken, werden deze blijken van geloof zo institutioneel in zoenen en correcties in de rechtspraktijk opgenomen. Dat verschijnsel wordt in dit werk op uitvoerige wijze uiteengezet en beschreven. Deze strafvorm vond haar oorsprong in kerkelijke gebruiken, die via de germaansrechtelijke zoenprocedure en beïnvloed door door de Pax en de Treuga Dei en de Inquisitie, als typische uiting van rechtspleging tussen de burgers onderling terecht kwam. Op deze wijze konden allerlei delicten worden bestraft.