Ik ga op reis en laat achter

Pelgrimsverslag van de 37-jarige Simone Awhina, die in 2008, na een impulsieve beslissing, van de Pyreneeën naar Santiago de Compostela is gelopen. Ze voelde zich vastgelopen na het overlijden van zowel haar aanstaande man als vervolgens haar nieuwe vriend en een uitblijvend succes als zangeres. De pelgrimage staat voor haar in het teken van verwerking, loslaten en het vinden van stabiliteit. Daarbij deelt ze al haar emoties met de lezer. De tocht wordt van dag tot dag beschreven met flashbacks naar de ingrijpende gebeurtenissen uit haar verleden. Spiritualiteit is de rode draad: in haar ontmoetingen met medepelgrims, het vertrouwen op de voorzienigheid (engeltjes), het mediteren op mantra’s en het duiden van blessures. Toch is het geen ‘zweefboek’ al past het helemaal in de trend van ‘mindfulness’ en zullen de lezers van de Santiagoboeken van Coelho en Shirley MacLaine er zeker van genieten. Simone maakt mee wat de meeste pelgrims meemaken en haar zeer toegankelijk geschreven verslag maakt een mooie boog, al is dat vakmanschap wellicht het werk van de coauteur. Met twee katernen kleurenfoto’s.

Zie Ultreia 2 + 3