Wanneer in het jaar 2000 de vader van een goede vriend van Richard Lichtendahl komt te overlijden, raakt hij in een depressie. Om die te boven te komen, begint hij intensief aan Zenmeditatie te doen en wel zodanig, dat het zijn vrouw Josephine te veel wordt. Ze besluiten samen naar Santiago in in het Noordwestelijke puntje van Spanje te lopen. Josephine wil laten zien, dat er ook andere manieren bestaan om existentiële problemen te verwerken. Richard vindt het een unieke gelegenheid om Zenboeddhisme en Christendom te integreren. Beiden komen aan hun trekken tijdens het wandelen. Het betekent een verdieping van hun relatie.
Richard Hofuku Lichtendahl (1944) ervoer kort na zijn HBS tijd, dat er meer is, dan het leven in zijn alledaagse verschijningsvormen. Vanaf die tijd is hij op zoek naar een passende levensfilosofie, die hij vond in het Zenboeddhisme. In 2002 werd hij door zijn zenmeester Tenkei Roshi tot boeddhist gewijd met als “dharmanaam” Hofuku, hetgeen schatbewaarder betekent. Tot voor kort gaf Richard leiding aan een letselschadeafdeling bij het Rijk. Hij schrijft regelmatig stukjes voor diverse streekbladen.
Zie: Jacobsstaf 115 p. 44
Zie Ultreia 71