Driebeukige neoclassicistische kerk met een rond gesloten koor en een ingebouwde vierkante westtoren met ingesnoerde spits.
Volgens oude bescheiden had Roosteren in de 14e eeuw een eigen parochie, waarvan de oorsprong wellicht al teruggaat tot de 12e of 13e eeuw. Rond 1840 werd de toenmalige kerk van Oud-Roosteren afgebroken. De huidige kerk, een goed voorbeeld van een zogenaamde waterstaatskerk, dateert uit 1843 en is gebouwd naar een ontwerp van J. Dumoulin. Ze werd gebouwd op een verhoging westelijk van de oude voorganger. De oorlogsschade aan de kerk is hersteld in 1946.