Zoals de meeste katholieke kerken is ook de Mozes en Aäron Kerk – officieel de R.K. kerk Sint Anthonius van Padua – ontstaan uit een schuilkerk, waar het altaar en het andere beeldhouwwerk vandaan kwamen.
Op de kopergravure die J. E. de Grave eind 18e eeuw van de Sacramentsprocessie binnen de schuilkerk maakte, zijn medaillons aan de zijwand onder de tribune te zien. Daar zal het Jacobus medaillon ook vast bij geweest zijn. Dat altaar wordt qua stijl als laat-Barok en rond 1720 gedateerd. Het ligt in de lijn om ook de medaillons rond die tijd te dateren. Vroeger werd de schilder Jacob de Wit (1695-1754) in verband gebracht met het ontwerp van dit altaar, maar directeur van het Catharijneconvent en De Wit-kenner Guus van den Hout ontkent dat ten ene male. De herkomst van het altaar en de medaillons zijn nog niet duidelijk. Er zou sprake kunnen zijn van Vlaanderen, gezien de sterke contacten tussen Amsterdam en Vlaanderen. Echter: er is ook gelijkenis met de barok uit het zuiden van Duitsland, waar ook Vlamingen werkzaam zijn geweest.
Op de linker foto ziet men het hoofdaltaar, dat als thema heeft de tenhemelopneming van Maria. Boven de hemel en stralenkrans zijn Mozes (met de tafelen der wet) en Aäron (als priester met wierookvat) uitgebeeld. Boven het hoofdaltaar zijn onder andere de medaillons van de apostelen aangebracht. Het medaillon met apostel Jacobus de Meerdere is links boven het hoofdaltaar te zien.
Op de rechter foto herkent men Jacobus aan een jacobsschelp op zijn mantel, aan rechter borstzijde. Een pelgrimsstaf met een kelkje houdt Jacobus met beide handen vast, links voor zich. Zijn naam staat op de onderzijde van het medaillon: Jacobus M.
De Mozes en Aäronkerk (met het belendende Mozeshuis) is in 2010 overgedragen aan het bisdom en vervolgens aan de Franciscaanse gemeenschap (Santegidio). Op 28 september 2014 is de kerk opnieuw gewijd.