Via Rome naar de Wandelwinkel

Juta is zeer prettig gezelschap. Je hoort haar niet en dankzij haar durf ik wild te kamperen. We moeten wel want ze maakt ook dat ik niet in mijn ritme kom. Als ik alleen wandel, loop ik het liefst de hele dagafstand met hooguit een pauze voor de lunch. Een hond is echter een intervaldier. Na een paar uur moet Juta slapen. Als het warm is, heeft ze elk kwartier een slok water nodig. Als ik niet tijdig pauzeer, gaat Juta liggen en moet ik wachten tot ze weer verder kan. Ze daagt me uit en dat deed ze al op het station, vlak voor de reis begon. Moest ik een kaartje kopen voor haar?  Of is een hond bagage? Mag bagage leven? Een kop, een staart en vier poten hebben in plaats van wieltjes?

In korte, krachtige verhalen neemt Anne-Marie Reimert je mee op haar pelgrimstocht naar Rome samen met hond Juta. Zonder schroom en met humor beschrijft ze wat er gebeurt als je de ene voet voor de andere durft te zetten. Het is een boek voor de grote avonturier die ooit zo’n tocht wil maken, maar ook voor de kleine waaghals die het effect van een fikse pelgrimstocht wil ervaren zonder zelf zo’n eind te hoeven lopen. Dit boek is meer dan een reisverslag: het is een eerlijke vertelling van iemand die met moed en vastberadenheid haar pad volgt, die de schoonheid in de eenvoud ontdekt en de kracht van iedere ontmoeting waardeert.

Durven is even je evenwicht verliezen, niet durven is uiteindelijk jezelf verliezen.